In de vakantie heb ik een inspirerend boek gelezen van Ann Voskamp; “Duizend maal dank”.
Het gaat over een boerin met 6 kinderen die door o.a. trauma’s in haar jeugd een negatieve kijk op het leven had gekregen. Van een vriendin kreeg ze het advies om duizend maal iets op te schrijven waar ze dankbaar voor was. De zonnestraaltjes van een dag, de dingetjes waar je echt van geniet. Ze ging de uitdaging aan en kwam in een proces van verandering terecht in haar denken en manier van kijken.
Ik vond het een goed idee en ben er ook mee begonnen. Ik heb de neiging om me bijvoorbeeld druk te maken over dingen die kunnen gebeuren maar nog niet gebeurt zijn.
Zo’n lange vakantie reis… wat kan er allemaal misgaan onderweg….heeft iedereen het wel naar zijn zin….enz.
Deze gedachten blijven dan lang hangen èn het zijn energie-vreters… Maar blijkbaar kun je ook kiezen voor andere gedachten en dus andere herinneringen.
Volgens dit boek bestaat het begrip “eucharisteo” ( in de bijbel gebruikt bij de instelling van het avondmaal ) uit drie woorden; genade- dankzegging en vreugde. Vreugde is het gevolg van dankzegging. Bedanken maakt blij. Je houdt zo ook het lijntje naar Boven levend.
Tijdens onze vrouwen-gespreksgroep leerde ik dat je dankzeggen kunt oefenen zoals je spieren oefent. Het wordt dan een andere manier van denken en kijken naar het leven.

 

Dit zijn een paar van mijn pareltjes;

 

85 een mooie fietstocht door West-Friesland
86 inspirerende winkeltjes
87 pizza eten met vrienden
88 soms even in iemands hart kunnen kijken

89 de prachtige kleuren van pruimen, bewerkt en onbewerkt

 

Inmiddels ben ik bij nr. 121…..nog even te gaan….!