Dit beeld  stelt een vrouw voor in gevangenschap. Ze staat achter een hek. Ze is gevangen en leeft als toeschouwer . Ze staat in de schaduw, niet in het licht. Ze heeft dezelfde kleding aan als de vrouw die in het licht staat, maar het is gekopieerd.  Niet echt iets van haarzelf. Ze heeft een religie.

De vrouw in het wit staat in de ruimte, voor het hek. Ze staat in het licht en heeft haar gezicht naar boven gericht. Ze laat zichzelf door God bestralen en weerspiegelt Zijn licht naar anderen. Ze is blij en geniet van het leven, de wind . Om haar hals draagt ze een ketting met een steentje in hart vorm erin. God is in haar hart, en werkt in haar hart. Gods onvoorwaardelijke liefde is de basis van haar persoon, de grond waarop ze mag staan. Dit heeft haar in de vrijheid gezet. Het is  goed  tussen haar en God, door de Here Jezus, haar Verlosser. Ze heeft een relatie.

Lange tijd heb ik gedacht  dat als ik het juiste gedrag en uiterlijk had, het wel goed met mij zou zijn. Achteraf zie ik dat ik mij had gehecht aan een systeem i.p.v. aan een Persoon.  Ik deed echt erg mijn best om erbij te horen. Toch bracht dit mij geen geluk.  Diep van binnen had ik een sluimerend gevoel van tekortschieten, falen, niet goed genoeg kunnen zijn. Als moeder niet, als vrouw en christin niet. Het ontmoedigde mij . Ik had angst voor God en mensen. Wat zullen ze van me denken ?  Bang om afgewezen te worden.  Ik stond niet echt open voor anderen en was niet tevreden met mezelf.

Hoe kwam hier verandering in ? Ik las in die tijd: `God is mijn kracht` en dit woord kwam recht in mijn hart. Ik kon in mijn leven geen moment aanwijzen dat ik dit zo had ervaren.  Ook sprak een tekst uit de bijbel, dat God aan mijn hart stond te kloppen om binnengelaten te worden me heel persoonlijk aan. Hij wilde bij mij binnengelaten worden. Confronterend ! Want ik dacht dat Hij er wel was. Ik heb altijd geloofd. Toch was het religie: gekopieerd gedrag.

Wat een sleutel werd voor mij werd,was het besef dat ik een kracht buiten mezelf nodig had. Ik kon mezelf niet losmaken van mijn manier van leven.  Het drong diep tot me door : er IS een Verlosser !!  Juist hiervoor was de Here Jezus,Gods Zoon,  gekomen. Om mij vrij te laten uit mijn gevangenschap.  Het gevangen zijn in angst, in schuld (gevoelens), het verkeerde beeld van God en mezelf. Er volgde een proces waarin ik genezing mocht ontvangen van mijn verkeerde beeld van God. (Hier hoop ik volgende week meer over te vertellen ) Hij heeft onvoorwaardelijk lief. Hierdoor durfde ik ook  mijzelf te aanvaarden zoals ik gemaakt was i.p.v. mezelf altijd te vergelijken met anderen.  God plantte een nieuw diep besef in mij: het is goed tussen God en mij, door de Here Jezus. Hier kan ik niets aan toevoegen door mijn inspanningen. Ook leerde ik dat het belangrijk is dat je de dingen gaat doen die in je hart worden gewerkt. Dus vanuit die relatie van onvoorwaardelijke liefde . Ik hoefde  mijn leven niet meer vol te proppen met allemaal goede dingen. Nee, ik mocht de dingen gaan doen waar Hij mij voor gemaakt had en die Hij in mijn hart ging werken.

Juthout, vilt, steen, handgeschept papier.